premiera
Audycja
klasyka
Słuchowisko w radiowej Jedynce
religia
rosyjskie
Wieczór ze słuchowiskiem
poezja
biografia
KLCW

Wywoływacz Lawin
ANNA BURZYŃSKA
Wieczór Ze Słuchowiskiem
Maria Stuart
Juliusz Słowacki
Radio dzieciom
Zbójecka dola
Wojciech Letki
Teatr Polskiego Radia
Sganarel
Molier
Teatr Polskiego Radia
Na szczyt
Patrycja Babicka

Gru-7-0-dzień
Krzysztof Czeczot
Teatr Polskiego Radia
Dzieje grzechu
Stefan Żeromski
Teatr Polskiego Radia
Zemsta (1953)(fragm.)
Aleksander Fredro
Inne
Tadeusz Kubiak-Czas pisarzy
Dorota Gacek, Elżbieta Łukomska
Inne
Stefan Batory-Król legenda
Andrzej Sowa
na stronie
Informacja dostępna po zalogowaniu
Inne
"Duchy poetów - Marian Ośniałowski"
Emisja: 2011-02 |
![]() |
||
|

Ernest Bryll

Marcin Styczeń

Marian Ośniałowski
Inne słuchowiska tego samego autora:

















![]() 2013-09-24 15:42 | Trzecia audycja serii, barwne historie z życia poetów, plus oczywiście wiersze Mariana Ośniałowskiego |
![]() 2014-08-31 17:15 | ![]() Dodatkowo jako video: Marian Ośniałowski (1920 - 1966), zwany poetą tragicznym, urodził się w Chocimowie w majątku rodziców Gustawa i Marii z Cichowskich, nazywany przez bliskich i kolegów Rysiem. Ośniałowski, którego pasją i marzeniem, oprócz poezji był teatr, wstąpił do PWST w Łodzi, ale szkoły nie ukończył. Grał jako amator w teatrach w Sosnowcu, Bielsku i Cieszynie. Uzyskał dyplom aktora po egzaminie eksternistycznym. Później grywał w teatrach dramatycznych w Częstochowie, Świdnicy, Jeleniej Górze, Olsztynie, a zakończył tę pracę w Kaliszu. Jego aktorstwo nie było wysokiej próby, nie miał dobrych recenzji, był raczej jednostronny, mógł grać role efebów, nieporadnych amantów, romantycznych młodzieńców, był więc mało przydatny w zespołach teatralnych i zapewne dlatego tak często je zmieniał. Po śmierci matki wrócił do Warszawy, zaczął drukować wiersze w gazetach, związał się z grupą literacką "Współczesność" i brał udział w redagowaniu pierwszego numeru pisma o tej samej nazwie. Z Francuskiego Centrum Kulturalnego otrzymał w 1961 stypendium na roczny pobyt we Francji. Po odmowie przedłużenia wizy przez ambasadę polską w Paryżu wybrał los emigranta. Publikował swoje wiersze, jak również przekłady z poezji francuskiej w emigracyjnej prasie polskie (głównie w "Wiadomościach londyńskich"). Został uhonorowany nagrodą Fundacji Kościelskich za opowiadanie "Dzieciństwo". Śmierć przyszła do niego 12 grudnia 1966 roku. Zażył barbiturany, przy których pracował w laboratorium. Policja znalazła poetę w Lasku Bolońskim, a przy nim list, w którym prosił o pochowanie go w bezimiennym grobie. Tomiki poezji:
|
Dodaj link/komentarz...
Historia ostatnich odwiedzin:
-
2022-01-24 22:58:49
inmortelle
-
2021-12-15 00:18:46
jacuszekjacuszek
-
2020-12-07 18:59:58
mayoxx
-
2019-07-17 20:52:39
saycomp2
-
2019-07-02 13:50:17
Cobra
-
2019-02-06 20:12:05
MLew
-
2017-02-19 03:53:15
argus
-
2016-02-14 16:29:11
andrzej.nowak69
-
2015-06-18 00:21:52
fizwm
-
2015-03-30 09:19:31
jurekLew