"Lesbijki", a później "Otchłań", tak miał się nazywać zbiór wierszy, który znamy dziś pod tytułem "Kwiaty zła". Najbardziej rozpoznawalne dzieło Charles'a Baudelaire'a, nie przestaje poruszać także i dziś. Wydany w 1857 roku tomik spotkał się z oskarżeniami o obrazę obyczajów, za co autor został ukarany grzywną.

Francuski poeta uważał, że moralność nie powinna w żaden sposób wpływać na literaturę i sztukę, forma zaś jest ważniejsza niż treść. Co jest powodem buntu artysty? Obyczajowość, kłamliwa miłość i religia. Baudelaire wierzy w ideały, których nie zastąpi ziemskie piękno.

Wiele miejsca w swojej poezji poświęcał środowisku, z którego się wywodził. Opisywał paryskie życie bez upiększeń, często dość brutalnie. Był jednym z pierwszych, którzy nowoczesne miasto uczynili przedmiotem swojej twórczości i jedynym w owym czasie, który opisywał je z jawną fascynacją. Nie znosił również romantycznego umiłowaniu natury, wielbił za to wszelką nowoczesność miejskiego życia. Jego wiersze opiewają miasto z całą jego brzydotą, gdzie swe miejsce znajdują zarówno prostytutki i biedota, jak i pięknie oświetlone bulwary i kuszące nocne lokale. Opinia o Baudelairze jako piewcy dekadentyzmu i rozkładu jest mocno uproszczona, w równym stopniu był on apologetą życia i twórczej witalności.