"Niech żyje król" (1959)

Pierwowzór: "Wielki człowiek"
Autor: Al Morgan
Reżyseria: Natalia Szydłowska
Obsada: Igor Śmiałowski (Ed Harris), Danuta Szaflarska (Ginny), Jan Świderski (Sid Moore), Janusz Warnecki (Carleton), Tadeusz Bartosik (Fuller), Halina Mikołajska (Carola), Zbigniew Kryński (Connors), Alicja Raciszówna (Smitty), Aleksandra Śląska (Rickie Tyler), Józef Nowak (Mike), Konrad Morawski (Nick), Witold Filler (spiker)

To znakomite sluchowisko przypomina pod względem opowieści arcydzieło światowego kina a mianowicie OBYWATELA KANE'A Orsona Wellesa.

Nie wszyscy wiedzą i choć poza tematem, to warto wspomnieć - w 1979 r. powstała wersja Teatru Telewizji - ostatni raz powtarzana ok. 20 lat temu. 

I tu obsada była więcej niż znakomita: w głównej roli Piotr Fronczewski, za Śląską - Beata Tyszkiewicz, za Świdra - Mariusz Dmochowski, za Szaflarską - Barbara Grabowska, za Warneckiego - Józef Para, za Mikołajską - Ewa Żukowska, za Morawskiego - Andrzej Kopiczyński

Ale najlepiej pamiętam scenę z jakiegoś zebrania szefów telewizji bo tam objawili się niczym DEUS ex machina: Bronisław Pawlik, Edward Dziewoński, Ryszard Pietruski, Jan Englert, Leszek Herdegen, August Kowalczyk i Andrzej Szczepkowski

Wiem ze powstal spektakl tv z Piotrem Fronczewskim w roli glownej w rezyserii Andrzeja Chrzanowskiego (rowniez OTELLO z Fronczewskim)ale niestety nigdy tego spektaklu nie widzialem a Fronczewskiego bardzo lubie.Tamten spektakl opowiadal tę samą historię tyle ze dotyczylo to rekinów Telewizji. Sluchowisko znakomite.Śląska jak zwykle bardzo sugestywna choć dlugo trzeba na Jej występ czekać (jak to na Królowe 😛 ) No i przede wszystkim Igor Śmiałowski. Jest tu nawet moim zdaniem troche Chandlerowskiego klimatu-zdrady,obludy,wyscigu szczurów,cynizmu,upadlych kobiet itd.jak to w amerykańskich opowiesciach. .Warto tez wspomnieć ze wg tego tekstu powstał tez w 1956 film amerykanski  THE GREAT MAN w reż. Jose Ferrera ( aktor dostal Oscara w 1950 za rolę glowna w filmie Cyrano de Bergerac) i z nim w roli glownej ale film zdaje się nigdy nie byl pokazywany w Polsce.

a ja tym razem wyróżniam z obsady dość oryginalnie, jak myślę... Tadeusza Bartosika.

A propos czekania na królowe... w gigancie "Polonez" grała, no oczywiście carycę Katarzynę, grała tylko w pierwszej scenie a potem dwie godziny oczekiwania na oklaski ;)

Tadeusz Bartosik byl slyszany króciutko. Nie będę spoilerował bo sa na pewno tacy ktorzy jeszcze sluchowiska nie znają. Ciekawostka- patrząc na zdjęcia wyżej Śląskiej i Mikolajskiej okazuje się ze tyle samo żyły (rocznikowo oczywiście) a Szaflarska sie wczesniej urodziła i przezyla je obie dożywajac ponad stu lat jak wiadomo.

Dlatego też napisałem, że oryginalnie. A jednak to jego najlepiej pamiętam. W drugim rzędzie - Świderskiego

Co do Pań, no tak, nawet żyć musiały tyle samo ////

A co to za Polonez Robertusie?

A juz wiem. Teatr Ateneum i Warmiński.Rolą życia Aleksandry Śląskiej jest serial tv Janusza Majewskiego KRÓLOWA BONA. Szkoda ze nie ma zbyt wielu dostepnych sluchowisk z drugim moim faworytem Holoubkiem. ET podaje ze wystapil w 204 choc to zapewne znowu bzdura.

Robertusie sluchales moze Fantazego z 1974 z Holoubkiem? Bo ja jeszcze nie. Obsada zapiera dech! Czy to dobre sluchowisko? Jest przy nim Twoja fiszka.

Uważam, że w przypadku aktorów nie ma czegoś takiego jak "rola życia". Ich "rolą życia" jest szereg kreacji. Wystarczy spojrzeć na role Śląskiej w Ateneum i TTV [ale to tylko jeden z przykładów wielu aktorów] żeby zobaczyć że to była właściwie jedna osoba, która dojrzewała wraz ze Śląska, znajdowało się w wielu miejscach, w różnych czasach, ewaluowała wraz z aktorką. Takich części z "roli życia" ja bym poszukiwał w filmie "Spotkanie w Bajce", w przedstawieniach telewizyjnych "Hedda Gabler", "Wiśniowy sad", "Niemcy", serialu Teatru Telewizji "Sława i chwała", byłaby dopełnieniem i zwieńczeniem filmowa rola Matki w "Domu wariatów". A Bona cóż, to nie rola, to kreacja, nie kreacja a szereg kreacji : Bona - podlotek, Bona - polityk, Bona - żona, Bona - matka, Bona - królowa, Bona - staruszka. 

"Fantazego" wstyd się przyznać, nigdy nie wysłuchałem do końca. Jakoś nie dał rady. Z wielką chęcią natomiast obejrzałbym wersję też Holoubka i zachowaną w TTV, gdzie w postać Respektowej wcieliła się... Irena Kwiatkowska. Tak, moi państwo, Holoubek był jedynym reżyserem, który zdecydował się zaangażować p. Irenę do poważnej roli i to w klasyce polskiego dramatu. A z kolei Jeremi Przybora i Jerzy Wasowski też jako jedyni zdecydowali się zaangażować Śląską do kabaretu... No ale to byli Mistrzowie. Po jednej i po drugiej stronie kamery. Zresztą z tą kwestią komediowości jest historia, która niezbyt chwalebnie dla jednej ze stron łączy Śląską z Holoubkiem. Kiedy po przeprowadzce do Warszawy z Katowic i mistrzowskiej roli w "Trądzie w Pałacu Sprawiedliwości" nie było dla niego ról w Polskim, postanowił się przenieść do Ateneum. Janusz Warmiński powiedział o tym Śląskiej, która była niepisaną dyrektorową Ateneum, a właściwie dyrektorem. "Holoubka? - spytała pani Ola - Ależ Janusz, przecież on jest.... komediowy". I w ten sposób pan Gustaw zamiast pod koniec l. 50-tych przyszedł do Ateneum dopiero ok. 30 lat później. W książce o Warmińskim jest zdjęcie z odsłonięcia popiersia Śląskiej. Trzeba widzieć, jak tam Holoubek patrzy na ten odlew. On jej tego nigdy nie wybaczył, a po śmierci Warmińskiego objął dyrekcję Ateneum.

Gustaw Holoubek zagrał co najmniej w 369 słuchowiskach. Pięknie całej historii pointę stanowi fakt, że jednym z nich była pierwsza (drugą znamy świetnie) realizacja dramatu A. Felińskiego "Barbara Radziwiłłówna" gdzie sam zagrał Zygmunta Augusta a w postać tytułową wcieliła się Śląska. Bonę podobnie jak po 9 latach rewelacyjnie zagrała Zofia Rysiówna, a ponadto wystąpili m.in. Eugenia Herman, Stanisław Zaczyk i Stanisław Jasiukiewicz.

Dzięki. Ja Fantazego wyslucham bo lubię polski romantyzm no i ta obsada!!!

Robertusie nie mozna pominac tez bardzo waznych kreacji Aleksandry Śląskiej w arcydzielach : OSTATNI ETAP Wandy Jakubowskiej i PASAŻERCE Andrzeja Munka gdzie grala role esesmanek w obozach koncentracyjnych. Te dwa filmy nadal są porażające swym ciężarem gatunkowym i tematyką. Są nadal bardzo sugestywne. Podobala mi sie w innych filmach także i w Teatrze Tv oczywiście też, zwlaszcza w HEDDZIE GABLER w rezyserii Jana Świderskiego.