Andrzej Zakrzewski przygotował dla Teatru Polskiego Radia adaptację dwóch utworów Augusta Strindberga. W słuchowisku o tytule „Według Strindberga” usłyszymy motywy z dramatu „Do Damaszku” i opowiadania „Wiechowe”.

Bohaterem adaptacji jest trzydziestokilkuletni mężczyzna (Mariusz Bonaszewski), pisarz, będący porte-parole autora, a bohaterką kobieta (Dorota Landowska), w której można dopatrywać się życiorysu i cech jednej z żon pisarza.

Główną cechą konstrukcyjną słuchowiska jest rondo, co ma ogromny wpływ na sposób przedstawiania wątków fabularnych. Bohater ulega wypadkowi i w ciężkim stanie zdrowia w cyklu retrospekcji powracają do niego kluczowe momenty z ich wspólnego życia. Ostatnia scena słuchowiska może być równie dobrze pierwszą sceną fabularną utworu, a pozostałe wyobrażeniowe sceny bądź odtworzeniem ich wspólnego życia, bądź wizją, jak ich życie mogłoby wyglądać. Ta konstrukcyjna otwartość utworu jest wierna formule, którą w dramaturgii w sposób pionierski zastosował Strindberg. Formułę tę podkreśla jedyny motyw muzyczny słuchowiska, którym jest „Marsz żałobny” Felixa Mendelssohna.

W słuchowisku powracają w różnych odsłonach Strindbergowskie przeklęte motywy: odsłanianie tajników ludzkiej natury, psychologiczna analiza ludzkich zachowań.