premiera
Audycja
klasyka
Słuchowisko w radiowej Jedynce
religia
rosyjskie
Wieczór ze słuchowiskiem
poezja
biografia
KLCW
Pałac
Wiesław Myśliwski
Scena Teatralna Trójki
Nestorka
Marta Grzechowiak
Teatr Polskiego Radia
Kłopoty wynalazcy - Lustro
Jan Brzechwa
Teatr Polskiego Radia
Medea - moja sympatia
Jeremi Przybora
Scena Teatralna Trójki
Stan euforii
Piotr Skotnicki
Dzieje grzechu
Stefan Żeromski
Teatr Polskiego Radia
Zemsta (1953)(fragm.)
Aleksander Fredro
Inne
Tadeusz Kubiak-Czas pisarzy
Dorota Gacek, Elżbieta Łukomska
Inne
Stefan Batory-Król legenda
Andrzej Sowa
Scena Teatralna Trójki
Plany Trójki na sezon teatralny 2011/2012
Barbara Marcinik i Janusz Kukuła
na stronie
Informacja dostępna po zalogowaniu
Inne
"Duchy poetów - Marian Ośniałowski"
Emisja: 2011-02 |
|||
|
Ernest Bryll
Marcin Styczeń
Marian Ośniałowski
Inne słuchowiska tego samego autora:
pingwin
2013-09-24 15:42 | Trzecia audycja serii, barwne historie z życia poetów, plus oczywiście wiersze Mariana Ośniałowskiego |
Audiofil
2014-08-31 17:15 | (link dostępny po zalogowaniu) Dodatkowo jako video: Marian Ośniałowski (1920 - 1966), zwany poetą tragicznym, urodził się w Chocimowie w majątku rodziców Gustawa i Marii z Cichowskich, nazywany przez bliskich i kolegów Rysiem. Ośniałowski, którego pasją i marzeniem, oprócz poezji był teatr, wstąpił do PWST w Łodzi, ale szkoły nie ukończył. Grał jako amator w teatrach w Sosnowcu, Bielsku i Cieszynie. Uzyskał dyplom aktora po egzaminie eksternistycznym. Później grywał w teatrach dramatycznych w Częstochowie, Świdnicy, Jeleniej Górze, Olsztynie, a zakończył tę pracę w Kaliszu. Jego aktorstwo nie było wysokiej próby, nie miał dobrych recenzji, był raczej jednostronny, mógł grać role efebów, nieporadnych amantów, romantycznych młodzieńców, był więc mało przydatny w zespołach teatralnych i zapewne dlatego tak często je zmieniał. Po śmierci matki wrócił do Warszawy, zaczął drukować wiersze w gazetach, związał się z grupą literacką "Współczesność" i brał udział w redagowaniu pierwszego numeru pisma o tej samej nazwie. Z Francuskiego Centrum Kulturalnego otrzymał w 1961 stypendium na roczny pobyt we Francji. Po odmowie przedłużenia wizy przez ambasadę polską w Paryżu wybrał los emigranta. Publikował swoje wiersze, jak również przekłady z poezji francuskiej w emigracyjnej prasie polskie (głównie w "Wiadomościach londyńskich"). Został uhonorowany nagrodą Fundacji Kościelskich za opowiadanie "Dzieciństwo". Śmierć przyszła do niego 12 grudnia 1966 roku. Zażył barbiturany, przy których pracował w laboratorium. Policja znalazła poetę w Lasku Bolońskim, a przy nim list, w którym prosił o pochowanie go w bezimiennym grobie. Tomiki poezji:
|
Dodaj link/komentarz...
Historia ostatnich odwiedzin:
- 2024-02-29 21:14:30 alfaomega
- 2022-01-24 22:58:49 inmortelle
- 2021-12-15 00:18:46 jacuszekjacuszek
- 2020-12-07 18:59:58 mayoxx
- 2019-07-17 20:52:39 saycomp2
- 2019-07-02 13:50:17 Cobra
- 2019-02-06 20:12:05 MLew
- 2017-02-19 03:53:15 argus
- 2016-02-14 16:29:11 andrzej.nowak69
- 2015-06-18 00:21:52 fizwm