premiera
Audycja
klasyka
Słuchowisko w radiowej Jedynce
religia
rosyjskie
Wieczór ze słuchowiskiem
poezja
biografia
KLCW
Nestorka
Marta Grzechowiak
Teatr Polskiego Radia
Kłopoty wynalazcy - Lustro
Jan Brzechwa
Teatr Polskiego Radia
Medea - moja sympatia
Jeremi Przybora
Scena Teatralna Trójki
Stan euforii
Piotr Skotnicki
Scena Teatralna Trójki
Stan euforii
Piotr Skotnicki
Dzieje grzechu
Stefan Żeromski
Teatr Polskiego Radia
Zemsta (1953)(fragm.)
Aleksander Fredro
Inne
Tadeusz Kubiak-Czas pisarzy
Dorota Gacek, Elżbieta Łukomska
Inne
Stefan Batory-Król legenda
Andrzej Sowa
Scena Teatralna Trójki
Plany Trójki na sezon teatralny 2011/2012
Barbara Marcinik i Janusz Kukuła
na stronie
Informacja dostępna po zalogowaniu
Inne - Opowieści po zmroku
"Dwadzieścia lat od śmierci Ryszardy Hanin"
Emisja: 2014-02-03 |
|||
|
Sloniasz
2014-02-03 23:36 | (link dostępny po zalogowaniu) Ryszarda Hanin, właściwie Ryszarda Hahn, była osobą skromną, pełną rozterek i wątpliwości. „Aktorstwo? Z początku była to po prostu przygoda. Potem nastąpiło utwierdzenie poprzez opinię ludzi fachowych, którzy mi kazali obrać tę drogę.” – tak mówiła o swoim zawodzie. Zagrała wiele wspaniałych ról m.in. w filmie "Drzwi w murze", "Gra", "Noce i dnie" oraz "Polskie drogi". Postać niezwykle ważna dla polskiego kina. Zdaniem krytyka – Bożeny Janickiej bez Hanin “psychologiczny pejzaż w kinie byłby niepełny. Ona grała nie najmłodsze, proste, mądre kobiety”. Źródło: http://www.polskieradio.pl/8/2384/Artykul/1039675,20-lat-od-smierci-Ryszardy-Hanin * * * Obszerniejsza biografia aktorki. Była osobą skromną, pełną rozterek i wątpliwości. Ryszarda Hanin, właściwie Ryszarda Hahn, urodziła się 30 sierpnia 1919 roku we Lwowie. Dzieciństwo miała sielskie, górną młodość rozpisaną na trzy okresy: Lwów, Paryż i ówczesny Związek Radziecki, dokąd rzuciła ją wojna. Odebrała staranne wykształcenie (taniec, śpiew), grała w przedstawieniach amatorskich. Po maturze w 1937 wyjechała do Paryża na studia romanistyczne, gdzie uczęszczała również na zajęcia przygotowujące do aktorstwa. W 1939 wróciła do Lwowa i po wybuchu wojny pracowała w Domu Sierot, a następnie statystowała w "Krakowiakach i Góralach" w Polskim Teatrze Dramatycznym. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa, wraz z mężem, Leonem Pasternakiem, ewakuowała się w głąb ZSRR, gdzie najpierw została spikerką Rozgłośni Polskiej ZPP, a następnie współzałożycielką i aktorką Teatru I Dywizji im. Tadeusza Kościuszki, z którym wróciła do kraju. Następnie występowała w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi. W 1949 przeniosła się do Warszawy, gdzie grała w : Teatrze Polskim (1949 - 1954), 1957 - 1963), Teatrze Domu Wojska Polskiego (Dramatycznym) (1954 - 1957 i od 1963 do śmierci). Występowała też gościnnie w innych teatrach. Współpracowała z Teatrem Telewizji od początku jego istnienia. Od 1951 aż do śmierci była wykładowcą PWST w Warszawie, a w latach 1966 - 1969 prodziekanem Wydziału Aktorskiego tej uczelni. Teatr stał się jej wielką i odwzajemnioną miłością. Filmowe propozycje nie dawały wielkiej satysfakcji, ale to właśnie film i telewizja zapewniły jej trwałą popularność. Za rolę matki Krystyny, schizofreniczki, cierpiącej na manię prześladowczą w filmie Stanisława Różewicza "Drzwi w murze" odebrała nagrodę za rolę kobiecą w Łagowie (LLF) oraz Złotą Kamerę (przyznawaną przez czasopismo "Film") w kategorii: najlepszy aktor lub debiut aktorski. Rola Melanii Kicały w obrazie "Gra" z cyklu "Najważniejszy dzień w życiu" przyniosła jej Nagrodę Przewodniczącego Komitetu d/s Radia i Telewizji. Reżyser Jerzy Antczak obsadził ją we wszystkich swoich realizacjach filmowych. Grając w filmie "Noce i dnie" zapijaczoną, krzykliwą Żarnecką, kucharkę w Serbinowie, pokazała, że genialny aktor nawet z niewielkiej roli może zrobić arcydzieło. W serialu telewizyjnym Janusza Morgensterna "Polskie drogi" zagrała sugestywnie postać Eweliny Heimann, matki Johana. Występ w filmie wojennym Jana Łomnickiego "Jeszcze tylko ten las" zapewnił jej nagrodę na festiwalu w Gdyni oraz Nagrodę Przewodniczącego Komitetu Kinematografii za kreacje aktorskie w dziedzinie filmu fabularnego. Jako dojrzała kobieta sprawiała wrażenie osoby szczęśliwej, twórczo zrealizowanej. Zmarła nagle w pierwszy dzień 1994 roku w Świdrze pod Warszawą, mając 75 lat. Prawie nikt nie wiedział, jak bardzo była chora Źródło: http://www.filmweb.pl/person/Ryszarda+Hanin-8804 |
Dodaj link/komentarz...
Historia ostatnich odwiedzin: