adaptacja: Ewa Stocka-Kalinowska
reżyseria: Jan Warenycia
realizacja: Tomasz Perkowski
opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski

obsada:
Krzysztof Wakuliński - Narrator/Malarz
Wojciech Wysocki - Franciszek
Sławomir Pacek - Plutonowy
Przemysław Kaczyński - Kapral
Janusz Rafał Nowicki - Sąsiad 1
Andrzej Fedorowicz - Sąsiad 2
Henryk Boukołowski - Sąsiad 3
Kazimierz Wysota - Sierżant
Grzegorz Wons - Cywil
Andrzej Tomecki - Sprzedawca
Andrzej Blumenfeld - Pawlak
Andrzej Mastalerz - Bliźniaczek
Jan Kulczycki - Jabłonka
Włodzimierz Bednarski - Jarzębowski
Jan Jurewicz - Gierwatowski
Sebastian Świerszcz - Mikołaj
Marcin Troński - Niedźwiedź
Jan Rostowski - Synek
Arkadiusz Bazak - Brzoza
Katarzyna Pawlak - Kobieta
Jan Warenycia - Taksówkarz

Słuchowisko premierowe, zrealizowane dla uczczenia 40. rocznicy śmierci Marka Hłaski.

11 stycznia 1958 roku Marek Hłasko otrzymuje Nagrodę Literacką wydawców. Realizując wcześniej podjęty zamiar 20 lutego wyjeżdża do Paryża na zaproszenie Jerzego Giedroycia i paryskiej Kultury. W pierwszym okresie swojego pobytu w Paryżu mieszkał w siedzibie "Kultury"' w Maisons Laffitte. Na przełomie marca i kwietnia ukazują się wydane w jednym tomie nakładem Instytutu Literackiego opowiadania Cmentarze i Następny do raju. Za Cmentarze otrzymuje Hłasko nagrodę literacką "Kultury" dla pisarza krajowego. A już 5 kwietnia w "Trybunie Ludu" ukazuje się napastliwy i potępiający Hłaskę artykuł zatytułowany Primadonna jednego tygodnia. Artykuł ten jest początkiem dyskredytującej pisarza kampanii prasowej. Można więc powiedzieć, że to od Cmentarzy rozpoczęła się emigracyjna droga Marka Hłaski.

Marek Hłasko opisał w „Cmentarzach” polską rzeczywistość tuż przed październikową odwilżą. Za opowiadanie, które zostało wydane w roku 1958 nakładem Instytutu Literackiego, Hłasko otrzymał nagrodę paryskiej „Kultury” dla pisarza krajowego, co wywołało w Polsce prasową nagonkę na autora.

„Cmentarze” to przedstawiona w duchu Kafki historia Franciszka Kowalskiego (w tej roli Wojciech Wysocki), dla którego przypadkowe spotkanie ze znajomym z czasów partyzanckich okazuje się katastrofalne w skutkach. Kilka beztrosko rzuconych słów i bohater – oddany sprawie członek partii i człowiek o nieposzlakowanej opinii – trafia do aresztu. Posądzony o dwulicowość i dywersję, pozbawiony legitymacji partyjnej i wyrzucony z pracy traci wszystko – również rodzinę i przyjaciół. Próbując oczyścić się z postawionych mu zarzutów, zwraca się do dawnych towarzyszy z partyzantki, którzy mogliby zaświadczyć o jego uczciwości. Hłasko, opisując losy bohatera, przedstawił tym samym życie jednostki w systemie totalitarnym, w którego trybach nikt nie może czuć się bezpieczny i pewny swojego jutra.

kompresje: mp3 + aac (m4a)