Sztuka Ryszarda Marka Grońskiego Papkin jest utworem nawiązującym wprost do komedii Fredrowskiej. Występują w niej postaci znane każdemu z nas z Zemsty hrabiego Aleksanda. Wacław i Klara zdążyli się postarzeć i doczekać córki Aliny, obecnie panny na wydaniu. Starsze pokolenie odeszło, a średnie zubożało. Pogrążone w marazmie, długach i narastającej frustracji tkwi w starej rodzinnej siedzibie oczekując kolejnego zrywu powstańczego. Jego bezpośrednim emisariuszem staje się młody spiskowiec, który przez kilka tygodni ukrywa się w zamku, siejąc spustoszenie w sercach i kieszeniach Klary i jej córki, aby na koniec zostać zdemaskowanym przez Papkina jako antybohater. Główny bohater dramatu, Papkin, urasta do miana postaci tragicznej. Niedoceniany, niezrozumiany, uznawany za pajaca i bezużytecznego pasożyta, przez całe swoje życie nie miał szansy udowodnić, że wszystkie jego zasługi były prawdziwe. Dopiero u schyłku życia, z pomocą swego jedynego przyjaciela, Żyda Herszela, doznaje całkowitej rehabilitacji, ale na dobre zakończenie tego pełnego cierpień życia jest już za późno. Ratując honor, wybiera jedyne, w swoim przekonaniu, dobre rozwiązanie. Gorzki, komiczno-satyryczny wydźwięk dramatu napisanego przed trzydziestu laty nie postarzał się ani na jotę i we wdzięczny sposób przypomina nie tylko słynną komedię, ale także daje sporo do myślenia o współczesnych postawach Polaków. Znakomita obsada w osobach Grażyny Barszczewskiej, Mariana Opani, Henryka Talara, Krzysztofa Kowalewskiego oraz aktorów najmłodszego pokolenia - Agaty Góral i Grzegorza Małeckiego, pozwala na jedną lekcyjną godzinę (wszak słuchowisko ma 45 minut) przypomnieć sobie lekcję nie tylko literatury, ale i tę najtrudniejszą - lekcję swoich wyobrażeń i sądów o Polakach. Gwarancją znakomitej zabawy jest brawurowa gra zespołu aktorskiego i komiczne zwroty akcji.