Słuchowisko wg powieści pisarza tworzącego w języku jidisz. Prawdziwą sławę przyniosła mu ekranizacja przygód Tewje Mleczarza, filmowego "Skrzypka na dachu"

reżyseria: Waldemar Modestowicz
przekład: Jakub Appenszlak
adaptacja: Elżbieta Łukomska
opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko
realizacja: Maria Olszewska

obsada:
Adam Ferency
Stanisława Celińska
Jacek Jarosz
Witold Pyrkosz
Krzysztof Chamiec
Włodzimierz Press
Jan Matyjaszkiewicz
Jan Prochyra
Jerzy Bończak
Lech Ordon
Damian Damięcki
Janusz Kłosiński

reżyseria: Waldemar Modestowicz
przekład: Jakub Appenszlak
adaptacja: Elżbieta Łukomska
opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko
realizacja: Maria Olszewska

obsada:
Adam Ferency,
Stanisława Celińska,
Jacek Jarosz,
Witold Pyrkosz,
Krzysztof Chamiec,
Włodzimierz Press,
Jan Matyjaszkiewicz,
Jan Prochyra,
Jerzy Bończak,
Lech Ordon,
Damian Damięcki,
Janusz Kłosiński

Barwne i zajmujące opowieści żydowskiego komiwojażera z przełomu XIX i XX wieku.

Jestem komiwojażerem. Podróżuję jedenaście miesięcy w ciągu roku. Jadę zazwyczaj pociągiem, najczęściej trzecią klasą, i prawie zawsze odwiedzam żydowskie miasta i miasteczka. Bo po cóż bym jeździł tam, gdzie nie ma Żydów?
Mój Boże! Ileż to dziwolągów spotyka się po drodze! Szkoda tylko, że nie jestem pisarzem. Chociaż, prawdę mówiąc, dlaczego nie mam prawa zwać się pisarzem? Kim jest pisarz? Każdy człowiek może zostać pisarzem. Tym bardziej pisarzem żydowskim. Język żydowski – też mi sztuka! Bierze się pióro do ręki i pisze.
Jako komiwojażerowi zdarzają mi się w drodze całe dnie, gdy nic nie robię. Siedzę i myślę. Ot, choćby tłuc łbem o ścianę! Przyszedł mi więc dobry pomysł do głowy. Kupiłem kajet i ołówek. Wszystko, co tylko po drodze słyszę lub widzę, notuję w moim kajecie.

(Szolem Alejchem, „Komiwojażer”, Do czytelników)

Wg e-teatr premiera 12.04.1997