Autor: Carl Zuckmayer
Autor przekładu: Jacek Frühling

Reżyseria: Jan Warenycia
Realizacja: Andrzej Brzoska
Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski

Obsada: 
Bartłomiej Topa
Marcin Troński
Lech Łotocki
Andrzej Blumenfeld
Marek Frąckowiak
Sławomir Pacek
Wojciech Wysocki
Henryk Talar
Janusz Rafał Nowicki
Włodzimierz Bednarski
Piotr Bąk
Aleksandra Rojewska
Tomasz Marzecki
Elżbieta Kijowska
Cezary Kwieciński

W Koepenick (obecnie dzielnica Berlina), zobaczyć można odlaną w brązie naturalnych rozmiarów rzeźbę przedstawiającą postać kapitana armii cesarskiej. Upamiętnia ona niezwykły wyczyn pewnego szewca, który sto lat temu, przebrawszy się mundur kapitana gwardii cesarskiej, wywołał spore zamieszenie i ośmieszył tutejsze władze. To wydarzenie stało się inspiracją wielu satyrycznych artykułów prasowych, skeczów kabaretowych i dzieł literackich.

Sztuka Kapitan z Koepenick Carla Zuckmayera, nawiązująca do „incydentu w Koepenik”, miała premierę w Deutsches Theater, u zmierzchu Republiki Weimarskiej, w roku 1931 i nie schodziła z afisza przez rok, wywołując skrajne reakcje widzów. Dla jednych była satyrą na zmilitaryzowane państwo i groteskową wręcz bezduszność i bezmyślność jego funkcjonariuszy, dla innych bezczelnym szarganiem najświętszych niemieckich wartości.

Adaptacja radiowa, z konieczności, jest dość obszernym skrótem tej barwnej komedii społeczno –obyczajowej, mającej podtytuł „bajka niemiecka”. Postać głównego bohatera Wilhelma Voighta nawiązuje wyraźnie do ludowej, niemieckiej tradycji przebiegłego prostaczka, któremu niestraszne są wszelkie przeciwności losu. Jan Warenycia, reżyser słuchowiska, podjął próbę uwspółcześnienia dramatu.

W jego ujęciu losy Voighta (Bartłomiej Topa) są dramatyczną walką o znalezienie miejsca w państwie, które nie chce, a za sprawą drakońskich przepisów nie może nawet darować mu błędów młodości. Wyczyn Wilhelma Voigta jest, w gruncie rzeczy, rozpaczliwą próbą zwrócenia na siebie uwagi, dokonaną przez człowieka wyrzuconego poza nawias społeczeństwa. Ten desperacki krok Voight okupi zapewne kolejnym wieloletnim wyrokiem, ale nim to nastąpi uświadamia sobie, że państwo, którego pragnie się stać pełnoprawnym obywatelem, jest również jednym wielkim więzieniem, od którego nie ma żadnej ucieczki i w którym naprawdę wolni są jedynie więźniowie.

Słuchowisko nominowane do konkursu o Grand Prix w konkursie XI Festiwalu "Dwa Teatry - Sopot 2011".