adaptacja i reżyseria: Jan Warenycia
realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska
opracowanie muzyczne: Tomasz Obertyn
obsada:
starzec I - Janusz Rafał Nowicki
starzec II - Stanisław Brudny
starzec III - Zdzisław Wardejn
emerytka I - Grażyna Marzec
emerytka II - Elżbieta Kijowska
emerytka III - Iza Dąbrowska
porządkowy I - Marcin Troński
porządkowy II - Krzysztof Banaszyk
Noe - Andrzej Blumenfeld
X - Paweł Ciołkosz
Y - Grzegorz Kwiecień
Dziewczyna - Marta Kurzak

info: W tragiczną, polską, scizofreniczną codzienność lat 80-tych XX wieku wkracza nowy Noe. Chcąc ocalić 'polactwo' zbudował - podobnie jak jego biblijny poprzednik - arkę. Niestety, jego ambitny plan kończy się katastrofą, a on sam ginie z rąk 'nieznanych sprawców'.

„Arka” to słuchowisko na motywach sztuki Włodzimierza Paźniewskiego „Zaraz wracam”, która powstała po rozbiciu pierwszej Solidarności i zawieszeniu stanu wojennego, gdy społeczeństwo polskie żyło w sytuacji przedłużającego się oczekiwania, że wreszcie coś się stanie. Jednocześnie dawały o sobie znać objawy zmęczenia i skrajnego wyczerpania psychicznego. Właśnie do tej atmosfery utrudzenia codziennością i zmiennych nastrojów nawiązuje tragikomiczna treść utworu. Postacią, wokół której toczy się akcja słuchowiska, jest zjawiający się powtórnie Noe, który podobnie jak jego biblijny poprzednik, zamierza zbudować arkę, by ocalić mieszkańców i odmienić ich beznadziejną egzystencję, co urasta do metafory sporo mówiącej także o czasach współczesnych. Niestety ten „drugi Noe” musi działać w mieście-państwie, gdzie życie społeczeństwa zostało zredukowane do narzekania i potulnego stania w kolejkach. Ambitny plan kończy się nieuchronną katastrofą. Najwyższą cenę płaci sam pomysłodawca podróży-ocalenia, który ginie z rąk „nieznanych sprawców”. (http://www.polskieradio.pl/17/219/Artykul/527531,Arka)